به گزارش سینماپرس، ۱۳۴۳ سال از وقوع واقعه تاریخی و حماسه‌ساز عاشورا می‌گذرد. قیامی که در آن والاترین و وارسته‌ترین انسانِ همه اعصار، شهادت را به زندگی در معرض ظلم و ستم ترجیح داد، خداوند را برگزید و هر آنچه که غیر او بود را کنار گذاشت و بگذشت. اینک، ۱۳۴۳ سال از پایمردی و حماسه‌آفرینی سید و سالار شهیدان، حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و یاران باوفایشان می‌گذرد و در همه این سال‌ها به رغم آنکه واقعه عاشورا دستمایه خلق آثار گوناگونی از سوی هنرمندان شاخه‌های مختلف هنری اعم از ادبیات، موسیقی، تئاتر، هنرهای تجسمی، سینما و... واقع شده، اما این واقعه هنوز هم که هنوز است، تازه و درس‌آموز است و قرائن و مفاهیم تأمل‌برانگیز بسیاری در ژرفنای خود جای داده است. چه بسا می‌توان گفت که اگر هنرمندان تمامی عرصه‌های هنری تا هزاران سال دیگر هم درباره این واقعه حماسی و تاریخ‌ساز، خلق اثر کنند، هرگز اثرشان رنگ تکرار و کهنگی نخواهد گرفت. به قول حافظ شیرازی، این قصه نامکرر عشق است که می‌تواند تا سالیان سال، تکرار شود و هربار، جانی تازه بگیرد و از منظری متفاوت، منبع الهام و دستمایه خلق آثار هنری توسط هنرمندان واقع شود.

علی بحرینی، هنرمندی از دیار بوشهر است که نقاشی‌های عاشورایی‌اش در فضای مجازی بارها و بارها دیده شده است. بحرینی یکی از پیشگامان هنر عاشورایی است که سال‌ها قبل از هنرمندانی چون حسن روح الامین به این عرصه ورود کرده است و در طول سال‌های اخیر، توانستته آثار ماندگار بسیاری را خلق کند. هرچند شاید عدم استقرار بحرینی در تهران باعث شده است که این هنرمند کمتر در رسانه‌ها حضور یافته و شناخته شود اما با بررسی آثار او می‌توان تاثیر قلمش را بر تثبیت و گسترش هنر عاشورایی به‌ویژه نقاشی‌های دینی و آئینی، به وضوح مشاهده کرد.

اینک در آستانه فرا رسیدن اربعین سید و سالار شهیدان، حضرت اباعبدالله الحسین(ع) به سراغ این هنرمند رفته‌ایم و با او درباره سبک و سیاق هنری، مضامین به کار رفته در آثار و به‌ویژه دلبستگی‌اش به خاندان اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) به گفت‌وگو نشسته‌ایم.

علاقه‌ام به هنر عاشورایی ریشه در دوران کودکی دارد

بحرینی درباره سابقه فعالیت‌های هنری خود می‌گوید: نزدیک به ۳۰ سال است که به صورت حرفه‌ای نقاشی می‌کنم و از این ۳۰ سال، حدودا ۱۲ سال را به خلق نقاشی‌های عاشورایی پرداخته‌ام. ریشه علاقه من به خلق تابلوهای عاشورایی به سال‌ها قبل و دوران کودکی‌ام بازمی‌گردد که در حسینیه روستایمان حضور پیدا می‌کردم. با توجه به اینکه از کودکی به هنر علاقه‌مند بودم، وقتی در مجالس عزاداری حضور پیدا می‌کردم، روضه‌ها را به صورت تصویری در ذهن خود مجسم می‌ساختم. همواره دوست داشتم به جایی برسم که بتوانم تصاویر نقش‌بسته در ذهنم را به صورت نقاشی بازآفرینی کنم. از آن زمان تلاش بسیاری کردم تا این اتفاق رخ دهد. در سال‌های آغازین فعالیتم، هرچه تلاش می‌کردم، به در بسته می‌خوردم تا اینکه خود اهل بیت(ع) عنایت خاص خود را شامل حالم کردند و حدودا از سال ۱۳۷۵ توانستم مضامین دینی و آئینی را دستمایه خلق آثار هنری قرار دهم.

او ادامه می‌دهد: سال ۱۳۸۱، مجموعه‌ای به نام «فصل سرخ» را کار کردم که مشتمل بر ۲۰ تابلو بود و واقعه عاشورا را از منظرهای گوناگون، روایت‌ می‌کرد. سپس احساس کردم که هنوز اقناع نشده‌ام و آن کارها را در مجموعه «رستاخیز» بازآفرینی کردم.

کار برای اهل‌بیت(ع) باید با هدف ثبت در تاریخ انجام شود

این هنرمند نقاش می‌گوید: یادم هست در دوران کودکی دوست داشتم به نقاشی تبدیل شوم که در استان خودمان همه مرا بشناسند. بعدها که کمی کار کردم، با خود گفتم کاش مرا در سطح کشور بشناسند. کمی بعد که تجربه بیشتری پیدا کردم، به این نتیجه رسیدم که باید به نحوی کار کنم که در مقیاس جهانی شناخته شوم و سرانجام وقتی گستره کار و تجربه‌هایم بیشتر شد، دریافتم که کار برای اهل‌بیت(ع) باید با هدف ثبت در تاریخ انجام شود تا مانا باشد و همه نسل‌ها بتوانند از آن استفاده کنند.

او از برگزاری نمایشگاه آثار عاشورایی‌اش در آینده نزدیک خبر می‌دهد و در این‌باره اظهار می‌کند: بنا دارم در آینده نمایشگاهی را در تهران برگزار کنم تا مخاطبان بتوانند از نزدیک نقاشی‌ها را تماشا کنند.

تجربه کار کردن برای اهل‌بیت(ع) با هیچ تجربه‌ دیگری قابل مقایسه نیست

بحرینی ادامه می‌دهد: من در تمام این سال‌هایی که در زمینه نقاشی فعالیت می‌کنم، فصل‌های مختلفی را گذرانده‌ام؛ هم طبیعت بی‌جان کار کرده‌ام، هم آثاری در راستای معرفی استان‌مان داشته‌ام و هم کارهای انتزاعی را تجربه کرده‌ام. هیچ‌کدام از این تجربه‌ها با تجربه کار کردن برای اهل‌بیت(ع) قابل مقایسه نیست. کار کردن برای اهل‌بیت(ع)، بسیار سخت، نفس‌گیر و نیازمند پیشینه‌ای منسجم است. هربار که می‌خواهم اثری را در با محوریت خاندان عصمت و طهارت(ع) خلق کنم، چندین و چند منبع معتبر را مطالعه و بررسی می‌کنم و بعد، اتودهای مختلف را اجرا می‌کنم.

این هنرمند ضمن تأکید بر حفظ شأن و منزلت اهل‌بیت(ع) در آثار هنری، تصریح می‌کند: ما همواره باید در کارهایی که انجام می‌دهیم، شأن اهل‌بیت(ع) را مدنظر قرار دهیم. آثار هنری که با مضامین عاشورایی خلق می‌شوند، باید کامل و پر از احساس باشد تا خیل عظیم مخاطبان بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند. مجموع این موارد، حساسیت کار را بالا می‌برد و کاری که بدون درنظر گرفتن چنین ملاحظاتی اجرا شود، قطعا به دل نمی‌نشیند و ماندگار نمی‌شود.

باید پایه‌های هنر دینی‌مان را محکم کنیم

او می‌گوید: اکنون نیازمند این هستیم که پایه‌های هنر دینی‌مان را محکم کنیم. از نظر من کارهای فاخر عاشورایی در حوزه هنرهای تجسمی کم داریم و لازم است کارهای بیشتری انجام شود. البته چند سالی هست که دوستانی در این زمینه فعالیت می‌کنند، خصوصا امسال، کارهای بیشتری انجام شد. کارها هنوز در مراحل اولیه قرار دارند اما امیدواریم که در آینده کارهای به مراتب بهتری داشته باشیم.

بحرینی یادآور می‌شود: ما باید روضه تصویری داشته باشیم. نسل امروز، ارتباط بیشتری با آثار تجسمی می‌گیرد. کما اینکه رهبر معظم انقلاب هم در فرمایش بسیار دقیقی فرموده‌اند «اندیشه‌ای که در قالب هنر نگنجد، ماندنی نخواهد بود». بنابراین ما باید سعی کنیم آموزه‌های دینی‌مان را در قالب هنر به نسل امروز انتقال دهیم. چراکه قطعا نسبت به بیان، تاثیر بسیار بیشتری دارد.

*تسنیم